Notice descriptive
1 J 495 - Fragments d'un manuscrit (liturgique ?) religieux en latin : vies de saint Honorat, saint Apollinaire de Ravenne, saint Jacques apôtre, saint Martin de Tours, saint Clément et extrait d'une homélie de Grégoire le Grand. Parchemin de 33 lignes. Extraits de reliures de diverses origines (délibérations, minutes de notaires). Dimensions max d'une page : 45,5 x 34 cm (64 cm la double page). Avec lettrines.
* Feuillet 1 : extraits de la vie de saint Honorat, fêté le 16 janvier. Manuscrit envoyé aux Archives départementales le 15 octobre 1909 par le notaire Lieutaud à Volone (Basses-Alpes). Lettrine V rouge.
Contient au recto : « [blan]-diebatur sollicite juvenes et corroborabat fortes ac reficiens congrue seniores, quos reverebatur tamquam fratres, dominos atque patres, sollicite eos instruens portare onera Ihesu Christi et perfectam colere in caritatem. Die quadam dum Honoratus totaliter in Deo persisteret contemplando, apparuit juxta eum suus fidus socius Vezianus per ipsum instanter sibi postulans suffragari. Honoratus vero sincera pietate commotus post orationes assiduas revelauit fratribus visionem supplicans, ut Deum rogarent pro anima Veziani et sibi licenciam largirentur [ ?], quod ad ejus tumulum accederet et septem diebus continuis pro eo missarum sollempnia celebraret. Quod cum multa mansuetudine annuerunt. Honoratus igitur sancte congregationi Lyrinensiu virum perfectum et Deo devotum nomine Maximum preficiens in priorem cum Nazario processit [..] Et ascendentes ad valuas ecclesie sancti Trophimi, ubi con[cursus] et strepitus bellan[cium vale]scebat, prospexerunt turbas heresum insanire. Et ascendens Honoratus in loco aliquantulum eminenti indixit populis silentium lenta manu et obmittens callide disputationem fidei christiane ad pacem et concordiam populos invitabat et incipiens a concepta invidia diaboli et exinde inserta in homine et in sua projenie pululata evangelizavit eis, que mala propter invidiam cotidie veniebant et quanta cecitas et ingratitudo in peccatoribus persistebat et quam benigne Dominus inducebat homines exemplis et beneficiis ad salutem. Honoratus vero evidentissimis et rationa[bili]bus et argumentis illuminans Manicheos et cunctos alios hereticos, cujuscumque conditionis persisterent, et eos cum catholicis perfecte pacificans cum omnibus accessit ad tumulum Veziani. Honoratus igitur spandens super dictum tumulum sacra tecta et vestitus […]bus sacerdotis defunctorum missam humiliter celebravit. Cumque in fine misse dix[isset] : Anime Veziani et suorum socio[rum] / ».
Verso : « [et] omnium catholicorum fidelium requiescant in pace. Vox clara et distincta dissonuit ex ibidem communiter tumulatis : "Amen. Amen." Ad quorum voces stupefacti et exterriti clerici catholici et qui fuerant Manichei prospicientes se ad invicem communiter et concorditer elegerunt in Aralatensem antistitem Honoratum. Patroni itaque, clerici et consules civitatis reverenter accedentes ad Honoratum surgentem ab oratione illi [….] tenuerunt et offerentes ei electionem communem pariter et concordem et allegantes causas necessarias renitenti eum invitum, flentem et ululantem pertrahunt et installant in ecclesia cathedrali laudes a[ltissim]o referentes, qui eis de tam digno pontifice pervidisset. Lectio VIII : Venerabilis itaque Honoratus, qui ab exordio sue tenere iuventutis se totum so[lide] radicaverat in obsequio [Ihesu Christi, a tempore] sue conversio[nis.. ] afflictionibus dominans et crebris orationibus spiritum roborans cotidie ferventius ad ea, que Dei sunt placita anelabat. Cum jam annosus plurimum vergeret [..] cipere regnum meum, quod tuis sanctis me[ritis] acquisisti. Dispone te ipsum. Post triginta dies as[sumam] te ad collegium supernorum. Audiens itaque Ylarius ».
* Feuillet 2 : Vie de saint Apollinaire de Ravenne, fêté en juillet, début de la vie de saint Jacques apôtre (recto) et de saint Martin de Tour fêté le 4 juillet et 11 novembre (verso) extrait d'une couvrure de délibérations de 1715 à 1718 (avec signature de Roubin notaire). Lettrines B rouge et bleue (recto), A et I (verso).
Contient au recto : « [ab urbe] militario sexto ubi concurrebant Christiani et docebant ab ei. Et quacumque infirmitate quis detinebatur ad eum perdutus sanabatur. Igitur invidiosa relatio pontificum capilolii cucurrit ad Cesarem adversos beatum Apollinarem qui mox dixit, ut si diis quis temerario ore injuriam inferret, aut satisfaciat, aut urbe privetur. Quae jussio mox percurrit ad Demothenem patricium ? Qui exquisitione missa, sanctum Apollinarem sibi exhiberi jubet : quem auditum tradidit in custodia cuidam centurioni occulte christiano, cogitans quibus curciatibus eum perderet. Qui media nocte laxavit eum, ut fugeret. Cumque fuisset paganis cognitum, sequentes eum, non longe a porta apprehenderunt, & tam diu cesus est, quousque aestimaretur mortuus. Exinde collectus est a discipulis, & perductus est in vicum, ubi leprosi morabantur & septem dies supervixit, adminens semper ecclesiam, ne a fixe Christi discederet. Ita martyr gloriosissimus Apollinaris in laude Christi defunctus, sepultus est foris mirum et clausum in arca saxea sub terra corpus ejus missum est. Hic ab Antiocha secutus apostolum Petrum & ab urbe Roma ab eodem apostolo missus Ravennam, rexit ecclesiam annos XXVIII, mensem I, dies IIII. Passus ultimum martyrium sub vespasiano Cesare & Demosthene Patricio, X. Kalendas Augusti. In vigilia sancti Iacobi apostoli [..] cumque alligata rotar, igni supposito et fuso de super oleo torreretur / ».
Verso : « erupescens flamma mille gentium interfecit. Iterum carceri tradita angelo visitante sanata et et refecta. Deinde cum magno saxeo pondere in mare adest in lacum [..] omnes scripturas sanctas memoritur retinet ex quibus ostendit ».
* Feuillets 3 et 4 : Vie de saint Martin par Sulpice Sévère, en latin, divisée en deux journées de lecture : 1er jour 4 lectures (à partir du partage de son manteau au mendiant, baptême, jusqu'à son exil à Milan), 2e jour 3 lectures.$$lt;br/> -Feuillet 3 : lettrines ornées C rouge, T bleu, I rouge. Contient au recto : « firmandum tam boni operis. Testimonium in eodem habitu quem pauper acceperat esse dignatus ostendere. Quo visu vir beatissimus non in gloriam est elatus humanam sed bonitatem dei in suo opere cognoscens. Item alia die sequenti lectio I. Cum esset annorum viginti et duo ad baptismum convolavit nec stati tamen milicie renunciavit tribuni sui precibus evictus cui contubernium familiare pra[esta]bat. Et enim transacto sui tempore tribunatus renunciaturum se seculo pollicebatur qua Martinus expectatione suspensus […] » / Verso : « - [vic]toriam quam ut subactis […] diabolus in itinere ».
- Feuillet 4 (suite directe du feuillet précédent) : Vie de saint Martin, extrait d'une reliure de délibérations de 1727 à 1732. Lettrines ornées C bleu (recto) et M rouge (verso). Contient au recto : fin de la lecture, puis 1ère lecture du jour suivant : « specie humana assumpta se ei [..] Subita mors fuerat, ut absque baptismate humanis rebus excede- » / Verso « -deret corpus in medio positum […] [rencontre avec le diable, exil d'Hilaire de Poitiers]. Lectio II [extraite de la lettre de Sulpice Sevère à sa belle-mère Bassula concernant la mort de saint Martin] : « Martinus igitur obitum suum lunge ante prescrivit […] Itaque profectus est cum suo illo et semper frequentissimo discipulorum sanctissimorumque comitta- ».
* Feuillet 5 : fin de la vie de saint Martin, tirée de l'Histoire des Francs de Grégoire de Tours, vie de saint Clément fêté le 23 novembre 2011, et homélie de Grégoire le Grand sur l'évangile de saint Matthieu, XII, 50. Extrait d'une reliure du registre de minutes de 1702-1703 du notaire Honoré Fanton à Grasse (3E 79/507). Une double page recto-verso. Lettrines ornées à l'encre rouge et bleue : B, E (recto), P (verso), I, A, H, Q (second recto), S, S et I (second verso).
Contient au premier recto : « [pa]-ganis obsistentibus, diu civitas Toronica sine benedictione sacerdotale fuit. Flami christiani qui eorum [….] Item die […]. Lectio I : Beatus autem Severinus Colonensis civitatis episcopus, vir honeste vite et per cuncta laudabilis, dum die dominico loca sancta ex consuetudine […] matutinos cum suis clericis circuiret, illa hora qua vir beatus obiit audivit chorum psallentium in sublimi. Vocatoque archidiacono interrogabat, si aures eius percuterent voces, quas ille attentus audiret. Respondit : Nequaquam. Tunc ille : Diligenter, ausculta. Archidiaconus autem cepit sursum collum extendere, aures erigere et summos articulos, baculo sustentare. Sed credo eum non fuisse equalis meriti, a quo hec non merebantur a[udir]i. Tunc prostrati terre ipse pariter et beatus episcopus, Dominum deprecantur, ut hoc ei divina pietam audire permitteret. Erectis autem eis interrogat se[…] Quid audis ? Qui ait : Voces psallentium tamquam in celo audio, sed quid sit narrabo. Dominus meus Martinus episcopus migravit ex hoc mundo, […] et nunc angeli canendo deferunt in excelsum. Et ut parumper ut hec audirentur, diabolus eum cum iniquis angelis retenere temptavit, nihilque suum in eundem repperiens, confusus abscessit. Quid ergo de nobis peccatoribus erit, si tanto sacerdoti voluit pars iniqua nocere ? Hec sacerdote loquente, notatum tempus, archidiaconus Turonus misit velociter qui hec diligenter inquireret. Qui veniens, eum diem horamque manifestissime cognovit beatum virum migrasse a seculo, quo sanctus Severinus audivit psallentium choros Sed si a Severum recurramus historiam, ipsa hora eum sibi scripsit cum libro vite sue fuisse revelatum. Lectio II. Eo namque tempore beatus Amb[ro]sius, cuius hodie fl[ores eloquii] per totam ecclesiam […] / ».
Verso : « […] episcopus. Cui celebranti festa dominici diei ista erat consuetudo, veniens lector cum libro non antee legere praesum[eret], quam sanctus nutu iussisset. Factum] est autem, ut illa die dominica, propheticam lectionem lecta, ante altare stante qui lectionem beati Pauli proferret, beatissimus antistes Ambrosius super sanctum altare obdormisset. Quod videntes multi, cum nullus [eum penitus excitare praesumeret], transactis fere duarum aut trium horarum spaciis, excitaverunt, dicentes : Iubeat dominus lectori lectionem legere ; spectat enim populus valde iam lapsus. Respondens autem beatus Ambrosius dixit : Nolite [turbari. Multum enim mihi vale]t obdormisse, cui tale miraculum Dominus ostendisse dignatus est. Nam noveritis, fratrem meum Martinum sacerdotem egressum [… ], sacerdotes revelatione glorificantur ; quem Michael assumpsit cum angelis, Maria suscepit cum virginum choris, paradisus retenet [….] Ipse est enim laus illius, cuius laus ab eius ore numquam recessit. Nam nos utinam vel simplicem possimus historiam explicare. Lectio III : Precipuum [ ?] enim etiam illud in serere lectioni […] quo corp[..] nunc adoratur fuerit, angelo annuente, translatum. Anno sexagesimo quarto post transitum domini Martini beatus […] ».
Second recto : Vie de saint Clément « [-les posse indulgentiam a deo consequi si ab eorum] cultura recederent, edocebat unum deum esse unum et verum. Lectio II : Iudeorum vero hoc ordine gratia utebatur quod patres eorum amicos dei assereret legem eorum sanctam et sacratissimam memoraret. Primumque […] Clemens episcopus cum et Domicillam virginem neptem Domiciani principis sponsam Aureliani Christo sacro velamine ad integritatis perseverantiam consecraret et Theodoram Sisinnii conjugem conversam a simulachris deo castitatis propositum fieri minime prohiberet. Cui vir ejus zelo ductus infidias retendit ad ecclesiam properati. Lectio V. Quam cum fuisset ingressam si per alium sequitus introitu [..]ose [..] cepit aus-/ ».
Second verso : suite de la vie de saint Clément « -cans et intuens intenteque illic […]. Lectio VI [..] ite et dare manum domino nostro et ad domum illum reducite. Secundum Mar[…]eum. Ist illo tempor. Loquente ihu ad turbas ecce mater ejus et fratres stabant foris querentes loqui ei et reliqua ». [Suit un extrait de l'homélie de Grégoire le Grand sur l'évangile de saint Matthieu, XII, 50]. Omelia. Beati Gregorii pape Sancti : « Que est mater mea et qui sunt fratres mei. Quicumque enim fecerit voluntatem patris mei qui in celis est. Ipse meus frater et soror et mater est. Quibus nobis verbis quid aliud innuit nisi quod obsequentes jus- ». -
Moyen Age, XIIIe siècle ?-Moyen Age, XIIIe siècle ?
* Feuillet 1 : extraits de la vie de saint Honorat, fêté le 16 janvier. Manuscrit envoyé aux Archives départementales le 15 octobre 1909 par le notaire Lieutaud à Volone (Basses-Alpes). Lettrine V rouge.
Contient au recto : « [blan]-diebatur sollicite juvenes et corroborabat fortes ac reficiens congrue seniores, quos reverebatur tamquam fratres, dominos atque patres, sollicite eos instruens portare onera Ihesu Christi et perfectam colere in caritatem. Die quadam dum Honoratus totaliter in Deo persisteret contemplando, apparuit juxta eum suus fidus socius Vezianus per ipsum instanter sibi postulans suffragari. Honoratus vero sincera pietate commotus post orationes assiduas revelauit fratribus visionem supplicans, ut Deum rogarent pro anima Veziani et sibi licenciam largirentur [ ?], quod ad ejus tumulum accederet et septem diebus continuis pro eo missarum sollempnia celebraret. Quod cum multa mansuetudine annuerunt. Honoratus igitur sancte congregationi Lyrinensiu virum perfectum et Deo devotum nomine Maximum preficiens in priorem cum Nazario processit [..] Et ascendentes ad valuas ecclesie sancti Trophimi, ubi con[cursus] et strepitus bellan[cium vale]scebat, prospexerunt turbas heresum insanire. Et ascendens Honoratus in loco aliquantulum eminenti indixit populis silentium lenta manu et obmittens callide disputationem fidei christiane ad pacem et concordiam populos invitabat et incipiens a concepta invidia diaboli et exinde inserta in homine et in sua projenie pululata evangelizavit eis, que mala propter invidiam cotidie veniebant et quanta cecitas et ingratitudo in peccatoribus persistebat et quam benigne Dominus inducebat homines exemplis et beneficiis ad salutem. Honoratus vero evidentissimis et rationa[bili]bus et argumentis illuminans Manicheos et cunctos alios hereticos, cujuscumque conditionis persisterent, et eos cum catholicis perfecte pacificans cum omnibus accessit ad tumulum Veziani. Honoratus igitur spandens super dictum tumulum sacra tecta et vestitus […]bus sacerdotis defunctorum missam humiliter celebravit. Cumque in fine misse dix[isset] : Anime Veziani et suorum socio[rum] / ».
Verso : « [et] omnium catholicorum fidelium requiescant in pace. Vox clara et distincta dissonuit ex ibidem communiter tumulatis : "Amen. Amen." Ad quorum voces stupefacti et exterriti clerici catholici et qui fuerant Manichei prospicientes se ad invicem communiter et concorditer elegerunt in Aralatensem antistitem Honoratum. Patroni itaque, clerici et consules civitatis reverenter accedentes ad Honoratum surgentem ab oratione illi [….] tenuerunt et offerentes ei electionem communem pariter et concordem et allegantes causas necessarias renitenti eum invitum, flentem et ululantem pertrahunt et installant in ecclesia cathedrali laudes a[ltissim]o referentes, qui eis de tam digno pontifice pervidisset. Lectio VIII : Venerabilis itaque Honoratus, qui ab exordio sue tenere iuventutis se totum so[lide] radicaverat in obsequio [Ihesu Christi, a tempore] sue conversio[nis.. ] afflictionibus dominans et crebris orationibus spiritum roborans cotidie ferventius ad ea, que Dei sunt placita anelabat. Cum jam annosus plurimum vergeret [..] cipere regnum meum, quod tuis sanctis me[ritis] acquisisti. Dispone te ipsum. Post triginta dies as[sumam] te ad collegium supernorum. Audiens itaque Ylarius ».
* Feuillet 2 : Vie de saint Apollinaire de Ravenne, fêté en juillet, début de la vie de saint Jacques apôtre (recto) et de saint Martin de Tour fêté le 4 juillet et 11 novembre (verso) extrait d'une couvrure de délibérations de 1715 à 1718 (avec signature de Roubin notaire). Lettrines B rouge et bleue (recto), A et I (verso).
Contient au recto : « [ab urbe] militario sexto ubi concurrebant Christiani et docebant ab ei. Et quacumque infirmitate quis detinebatur ad eum perdutus sanabatur. Igitur invidiosa relatio pontificum capilolii cucurrit ad Cesarem adversos beatum Apollinarem qui mox dixit, ut si diis quis temerario ore injuriam inferret, aut satisfaciat, aut urbe privetur. Quae jussio mox percurrit ad Demothenem patricium ? Qui exquisitione missa, sanctum Apollinarem sibi exhiberi jubet : quem auditum tradidit in custodia cuidam centurioni occulte christiano, cogitans quibus curciatibus eum perderet. Qui media nocte laxavit eum, ut fugeret. Cumque fuisset paganis cognitum, sequentes eum, non longe a porta apprehenderunt, & tam diu cesus est, quousque aestimaretur mortuus. Exinde collectus est a discipulis, & perductus est in vicum, ubi leprosi morabantur & septem dies supervixit, adminens semper ecclesiam, ne a fixe Christi discederet. Ita martyr gloriosissimus Apollinaris in laude Christi defunctus, sepultus est foris mirum et clausum in arca saxea sub terra corpus ejus missum est. Hic ab Antiocha secutus apostolum Petrum & ab urbe Roma ab eodem apostolo missus Ravennam, rexit ecclesiam annos XXVIII, mensem I, dies IIII. Passus ultimum martyrium sub vespasiano Cesare & Demosthene Patricio, X. Kalendas Augusti. In vigilia sancti Iacobi apostoli [..] cumque alligata rotar, igni supposito et fuso de super oleo torreretur / ».
Verso : « erupescens flamma mille gentium interfecit. Iterum carceri tradita angelo visitante sanata et et refecta. Deinde cum magno saxeo pondere in mare adest in lacum [..] omnes scripturas sanctas memoritur retinet ex quibus ostendit ».
* Feuillets 3 et 4 : Vie de saint Martin par Sulpice Sévère, en latin, divisée en deux journées de lecture : 1er jour 4 lectures (à partir du partage de son manteau au mendiant, baptême, jusqu'à son exil à Milan), 2e jour 3 lectures.$$lt;br/> -Feuillet 3 : lettrines ornées C rouge, T bleu, I rouge. Contient au recto : « firmandum tam boni operis. Testimonium in eodem habitu quem pauper acceperat esse dignatus ostendere. Quo visu vir beatissimus non in gloriam est elatus humanam sed bonitatem dei in suo opere cognoscens. Item alia die sequenti lectio I. Cum esset annorum viginti et duo ad baptismum convolavit nec stati tamen milicie renunciavit tribuni sui precibus evictus cui contubernium familiare pra[esta]bat. Et enim transacto sui tempore tribunatus renunciaturum se seculo pollicebatur qua Martinus expectatione suspensus […] » / Verso : « - [vic]toriam quam ut subactis […] diabolus in itinere ».
- Feuillet 4 (suite directe du feuillet précédent) : Vie de saint Martin, extrait d'une reliure de délibérations de 1727 à 1732. Lettrines ornées C bleu (recto) et M rouge (verso). Contient au recto : fin de la lecture, puis 1ère lecture du jour suivant : « specie humana assumpta se ei [..] Subita mors fuerat, ut absque baptismate humanis rebus excede- » / Verso « -deret corpus in medio positum […] [rencontre avec le diable, exil d'Hilaire de Poitiers]. Lectio II [extraite de la lettre de Sulpice Sevère à sa belle-mère Bassula concernant la mort de saint Martin] : « Martinus igitur obitum suum lunge ante prescrivit […] Itaque profectus est cum suo illo et semper frequentissimo discipulorum sanctissimorumque comitta- ».
* Feuillet 5 : fin de la vie de saint Martin, tirée de l'Histoire des Francs de Grégoire de Tours, vie de saint Clément fêté le 23 novembre 2011, et homélie de Grégoire le Grand sur l'évangile de saint Matthieu, XII, 50. Extrait d'une reliure du registre de minutes de 1702-1703 du notaire Honoré Fanton à Grasse (3E 79/507). Une double page recto-verso. Lettrines ornées à l'encre rouge et bleue : B, E (recto), P (verso), I, A, H, Q (second recto), S, S et I (second verso).
Contient au premier recto : « [pa]-ganis obsistentibus, diu civitas Toronica sine benedictione sacerdotale fuit. Flami christiani qui eorum [….] Item die […]. Lectio I : Beatus autem Severinus Colonensis civitatis episcopus, vir honeste vite et per cuncta laudabilis, dum die dominico loca sancta ex consuetudine […] matutinos cum suis clericis circuiret, illa hora qua vir beatus obiit audivit chorum psallentium in sublimi. Vocatoque archidiacono interrogabat, si aures eius percuterent voces, quas ille attentus audiret. Respondit : Nequaquam. Tunc ille : Diligenter, ausculta. Archidiaconus autem cepit sursum collum extendere, aures erigere et summos articulos, baculo sustentare. Sed credo eum non fuisse equalis meriti, a quo hec non merebantur a[udir]i. Tunc prostrati terre ipse pariter et beatus episcopus, Dominum deprecantur, ut hoc ei divina pietam audire permitteret. Erectis autem eis interrogat se[…] Quid audis ? Qui ait : Voces psallentium tamquam in celo audio, sed quid sit narrabo. Dominus meus Martinus episcopus migravit ex hoc mundo, […] et nunc angeli canendo deferunt in excelsum. Et ut parumper ut hec audirentur, diabolus eum cum iniquis angelis retenere temptavit, nihilque suum in eundem repperiens, confusus abscessit. Quid ergo de nobis peccatoribus erit, si tanto sacerdoti voluit pars iniqua nocere ? Hec sacerdote loquente, notatum tempus, archidiaconus Turonus misit velociter qui hec diligenter inquireret. Qui veniens, eum diem horamque manifestissime cognovit beatum virum migrasse a seculo, quo sanctus Severinus audivit psallentium choros Sed si a Severum recurramus historiam, ipsa hora eum sibi scripsit cum libro vite sue fuisse revelatum. Lectio II. Eo namque tempore beatus Amb[ro]sius, cuius hodie fl[ores eloquii] per totam ecclesiam […] / ».
Verso : « […] episcopus. Cui celebranti festa dominici diei ista erat consuetudo, veniens lector cum libro non antee legere praesum[eret], quam sanctus nutu iussisset. Factum] est autem, ut illa die dominica, propheticam lectionem lecta, ante altare stante qui lectionem beati Pauli proferret, beatissimus antistes Ambrosius super sanctum altare obdormisset. Quod videntes multi, cum nullus [eum penitus excitare praesumeret], transactis fere duarum aut trium horarum spaciis, excitaverunt, dicentes : Iubeat dominus lectori lectionem legere ; spectat enim populus valde iam lapsus. Respondens autem beatus Ambrosius dixit : Nolite [turbari. Multum enim mihi vale]t obdormisse, cui tale miraculum Dominus ostendisse dignatus est. Nam noveritis, fratrem meum Martinum sacerdotem egressum [… ], sacerdotes revelatione glorificantur ; quem Michael assumpsit cum angelis, Maria suscepit cum virginum choris, paradisus retenet [….] Ipse est enim laus illius, cuius laus ab eius ore numquam recessit. Nam nos utinam vel simplicem possimus historiam explicare. Lectio III : Precipuum [ ?] enim etiam illud in serere lectioni […] quo corp[..] nunc adoratur fuerit, angelo annuente, translatum. Anno sexagesimo quarto post transitum domini Martini beatus […] ».
Second recto : Vie de saint Clément « [-les posse indulgentiam a deo consequi si ab eorum] cultura recederent, edocebat unum deum esse unum et verum. Lectio II : Iudeorum vero hoc ordine gratia utebatur quod patres eorum amicos dei assereret legem eorum sanctam et sacratissimam memoraret. Primumque […] Clemens episcopus cum et Domicillam virginem neptem Domiciani principis sponsam Aureliani Christo sacro velamine ad integritatis perseverantiam consecraret et Theodoram Sisinnii conjugem conversam a simulachris deo castitatis propositum fieri minime prohiberet. Cui vir ejus zelo ductus infidias retendit ad ecclesiam properati. Lectio V. Quam cum fuisset ingressam si per alium sequitus introitu [..]ose [..] cepit aus-/ ».
Second verso : suite de la vie de saint Clément « -cans et intuens intenteque illic […]. Lectio VI [..] ite et dare manum domino nostro et ad domum illum reducite. Secundum Mar[…]eum. Ist illo tempor. Loquente ihu ad turbas ecce mater ejus et fratres stabant foris querentes loqui ei et reliqua ». [Suit un extrait de l'homélie de Grégoire le Grand sur l'évangile de saint Matthieu, XII, 50]. Omelia. Beati Gregorii pape Sancti : « Que est mater mea et qui sunt fratres mei. Quicumque enim fecerit voluntatem patris mei qui in celis est. Ipse meus frater et soror et mater est. Quibus nobis verbis quid aliud innuit nisi quod obsequentes jus- ». -

Présentation du contenu :
Don de l'étude Lieutaud à Volonne (Basses-Alpes), 15 octobre 1909.
Modalités d'entrée :
Contrat : Non
Communicabilité :
Immédiate
Contexte : Pièces isolées et petits fonds.